مدیریت زنجیره تامین (Supply Chain Management) به عنوان یک مفهوم کسب و کار، از سال ۱۹۸۰ میلادی شروع به توسعه کرد. و به طور کامل در دهه ۹۰ وارد حیطه عملیات تجارت شد. در ادامه، تاریخچه مدیریت زنجیره تامین در جهان و تاریخچه مدیریت زنجیره تامین در ایران را به طور خلاصه بررسی می کنیم:
در دهه ۸۰ میلادی (دهه ۶۰ شمسی) مفهوم مدیریت زنجیره تامین توسط مدیران و محققان مورد توجه قرار گرفت. این مفهوم در نخستین مرحله بیشتر به عنوان یک امر فنی در تجارت نگاه شد. بنابراین تأثیر چشمگیری در عملکرد شرکت ها نداشت.
پس از گذشت یک دهه (دهه ۷۰ شمسی) تقاضای مشتریان برای ارائه محصولات و خدمات به موقع، با کیفیت بالا افزایش یافت. این تقاضا باعث شد تا تمرکز شرکتها از مدیریت داخلی به مدیریت لینک های خارجی تغییر کند. در این دوره، شرکت ها به برقراری روابط و همکاری با سایر عاملان زنجیره تامین توجه بیشتری داشتند. در این دوره، با ورود کسب و کارهای خارجی و تغییر در سیاست های اقتصادی ایران، نیاز به اصلاحات در مدیریت زنجیره تامین در کشور مطرح شد.
دهه ۸۰ شمسی پیشرفت تکنولوژی ارتباطی از جمله اینترنت و نرم افزار های مدیریتی، تغییرات زیادی در مدیریت زنجیره تامین به همراه داشت. از این پس، شرکتها و عاملان زنجیره تامین قادر به پیگیری دقیق تر موجودی ها، مدیریت تقاضا و برنامه ریزی بهتر شدند. در این دوره، مفاهیمی مانند “هماهنگی زنجیره تامین” و “ذخیره سازی اطلاعات مشترک” به وجود آمد.
امروزه با پیشرفت فناوری و جهانی شدن تجارت، مدیریت زنجیره تامین تبدیل به یکی از اصول مهم در مدیریت کسب و کار شده است. از آنجا که روابط شرکتها و عاملان زنجیره تامین به صورت گسترده تری وجود دارد، هماهنگی و همکاری میان آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است. همچنین رقابت بین کسب و کارها افزایش یافته است. هر بنگاه تلاش می کند بازار هدف خود را گسترش دهد. به همین دلیل عملکرد بهتر و با کیفیت تر اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
تنها راه برقراری و پیشرفت بنگاه های اقتصادی ایران در این دوره، بهبود مدیریت زنجیره تامین، کمک گرفتن از هوش مصنوعی و استفاده از پیشرفته ترین ابزارهای موجود در این زمینه است. که از این ابزارها می توان به پلتفرم زنجیره تامین اشاره کرد.